توسعه ی مدل ترکیبی تعیین اندازه سفارش و زمان بندی حمل کالا با رویکرد مدیریت موجودی توسط عرضه کننده

دراین تحقیق تعیین اندازه سفارش همراه بازمان بندی حمل کالا بصورت یک مدل ترکیبی در رویکرد مدیریت موجودی توسط عرضه کننده، با در نظر گرفتن زمان تحویل مورد بررسی قرار می گیرد. دررویکرد مدیریت موجودی توسط عرضه کننده، این عرضه کننده است که موجودی خرده فروشها را کنترل می کند. در این رویکرد،انحراف در انتقال اطلاعات یا اثر شلاق چرمی که از سطوح پایین زنجیره به سطوح بالای آن منتقل می شود کاهش می یابد مواردی که با کمبود مواجه می شویم کمتر اتفاق می افتد و هزینه ی نگهداری موجودی نیز کاهش می یابد. در نتیجه به علت کنترل موجودی خرده فروش ها و حمل تقاضای آن ها، عرضه کننده متحمل هزینه های اضافی می شود، یک چنین ساختار هزینه ای باعث می شود که عرضه کننده موجودی خود را در اندازه های بزرگ سفارش دهد واز سیاست های ترکیب حمل برای فرستادن تقاضای خرده فروش ها استفاده کند. در این تحقیق فرض می شود که سیستم موجودی تک محصولی و تقاضا تصادفی می باشد، همچنین عرضه کننده از سیاست نقطه سفارش مجدد برای سفارش دهی استفاده می کند و از یکی از دو سیاست زمان بندی حمل برای فرستادن سفارشات استفاده می کند.این سیاست های زمان بندی حمل شامل سیاست زمان پایه و سیاست مقدار پایه می باشد. در اینجا مسئله با فرض سیاست مقدار پایه و در نظر گرفتن زمان تحویل مدل سازی می شود.همانطور که می دانیم زمان تحویل یکی از فاکتورهای دنیای واقعی می باشد که در مدل های موجودی قابل چشم پوشی نیست. مدل توسعه یافته با زمان تحویل با استفاده از الگوریتم جستجوی ممنوع حل شده و در انتها نتایج عددی نیز ارائه می شود.